Pani Pobiedzisk

OBRAZ MATKI BOŻEJ

​

         Obraz Matki Bożej jako ikona zawiera i ogłasza tę samą prawdę, co Ewangelia. W oczach Kościoła ikona nie jest dziełem sztuki ilustrującym Pismo Św., lecz językiem, któremu odpowiada, przekazując nie literę a treść pisma, jego ducha. Ikona wyraża przez barwy i linie, teologiczne nauczanie Kościoła. To milcząca teologia ( Grzegorz Wielki ). Doskonałość ikony mierzy się jej umiejętnością otwierania ludzkich serc na Boga. Jakie misterium, jakie tajemnice Niepokalanego Serca ukazuje nam obraz Matki Bożej Łaskawej, Pani Pobiedzisk? Wizerunek przedstawia Matkę Najświętszą wzorowaną na Matce Bożej Śnieżnej. Na lewym ramieniu, tak jak na tronie, Maryja trzyma Dzieciątko Jezus. Maryja - Piękna Pani, z ciemnymi brwiami, o lekko owalnej twarzy, przenika nas czułymi, macierzyńskimi oczami. Ma skrzyżowane dłonie z delikatnymi palcami. Przez swoją naturalną czystość i doskonałą pokorę ukazuje nam niepojęte piękno. Dzieciątko o wyrazistych rysach i bujnych włoskach, z oczami wpatrzonymi w nasze serce, ręce ma podniesione do błogosławieństwa, jednocześnie szeroko otwierając je na modlącego się. Prawa rączka Dzieciątka w geście błogosławieństwa zatrzymana jest na wysokości serca Maryi, tak, jakby przekazywała z niego zdrój łask temu Sercu.

         Sama Matka Boża występuje jako "Niewiasta obleczona w słońce" z Apokalipsy św. Jana, Niepokalana i Wniebowzięta Boża Rodzicielka, jako wspaniałe Dzieło Boże, nieskalane niczym zwierciadło Jego majestatu i obraz Jego dobroci. Obraz Maryi ma wiele atrybutów, wśród których najważniejsze to aureola, świetlisty złoty obłok wokół postaci Matki Bożej i Dzieciątka Jezus. Owa jasność wokół całego ciała, to atrybut świętości i zjednoczenia z Bogiem, który jest Wszechmocą, Świętością, Doskonałością, Wiecznością samą . Słoneczny blask symbolizuje moc duchową . Jasność oznacza chwałę Bożą, w której przebywają święci, Światłość niestworzoną i niebieską Jerozolimę. Oczy Maryi spoglądają na nas. Jej spojrzenie jest przenikliwe, wchodzące do naszego wnętrza, do naszego serca, szukające w nas Obrazu Boga. Równocześnie kontemplując Bożą Świętość. Maryja spogląda z czułością na wszystkie swoje dzieci, modlące się przed Jej obliczem. Zjednoczenie Maryi z Bogiem, z Jego Miłością Miłosierną, otwiera Ją na potrzeby swoich d uchowych dzieci. Zwróćmy uwagę na inne atrybuty obrazu. Płaszcz Maryi jest niebieski, kolor ten symbolizuje wieczność i nieśmiertelność, wskazując na kontemplację Boga. Trzecim kolorem, po złotym i niebieskim dominującym na obrazie, jest czerwień. Symbolizuje ona prawdę, dobro i piękno. Czerwona tunika, to udział w cierpieniu Jej Syna. Czerwona tunika Dzieciątka ze złotym krzyżem na piersiach symbolizuje męczeństwo, które otwiera nam niebo, tak jak otwarte są ramiona Jezusa przybitego do krzyża. W obrazie Matki Bożej połączenie czerwieni i błękitu ujawnia inne tajemnice wiary - połączenie macierzyństwa i dziewictwa. Korona, złote oblamowania płaszcza na szacie Dzieciątka, oznaczają godność królewską. Bizantyjska korona, bogata w perły i szlachetne kamienie z krzyżem na czaszy, to symbol, że Maryja jest Królową Nieba i Ziemi. Złota brosza, spinająca płaszcz, wskazuje na Maryję, jako na świętą, podobną do Świątyni, która chroni przed wszelką profanacją.

        Cała postać Maryi wskazuje na wielką godność, promieniującą radością, dającą świadectwo zwycięstwa. Zwycięstwo to jest wpisane także w nazwę naszego miasta, które nadał nam król-pomazaniec Boży, po zwycięskiej bitwie z neopogańskim Masławem, przy wielkim udziale Maryi.
Złota rama, przyozdobiona przez snycerza w róże, to nawiązanie do historycznego wydarzenia, mającego miejsce w XIII w. Objawienie się Matki Bożej, to spotkanie tego, co nadprzyrodzone, z tym, co ziemskie, doskonałości i świętości z ludzką niepewnością jutra i ciągłym zagrożeniem grzechem. Tak było w czasie objawień i w minionych wiekach i tak jest dzisiaj.
          Wierzymy, że światło, które spływało z góry, pozostało na ziemi, a tam, gdzie jest pierwiastek nadprzyrodzony - kryje się zalążek doskonałości i świętości, przeznaczonej i zadanej człowiekowi. Oparcie się na objawieniu jest potrzebne ludziom grzesznym i słabym w ich wędrówce do nieba. Co Maryja chciała nam powiedzieć z drzewa głogowego? Co nam mówi dziś? Maryja obiecuje nam swoją tu obecność. Matka Najświętsza wysłuchuje naszych próśb i okazuje swą macierzyńską troskę. Czyni to w obranych przez Boga miejscach, takich jak Guadelupe, La Salette, Lourdes, Fatimie, Gietrzwałdzie, Częstochowie i bardzo wielu innych. Czyniła to w Pobiedziskach przez wieki, czyni to dzisiaj, jeżeli nasze prośby są zgodne z wolą Bożą, przywraca nam zdrowie duszy i ciała. Módlmy się do Naszej Pani, odmawiając litanię loretańską, modlitwę Anioł Pański, a przede wszystkim Różaniec Święty.

       Obraz Matki Bożej Łaskawej przeniesiono z kościoła Objawień p.w. Najświętszej Maryi Panny na początku XIX wieku i do dzisiaj znajduje się w kościele Farnym w Pobiedziskach. Jest to obraz temperowy (tłusta tempera) , namalowany na deskach z drzewa liściastego o wymiarach 91 x 137 cm , przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem w typie Matki Bożej Śnieżnej. Podobrazie zbudowane jest z pięciu desek łączonych na styk.

       Ostatnia konserwacja wykonana została w Muzeum Archidiecezjalnym w Poznaniu przez mgr Ryszarda Gulczyńskiego i lic.lic. Milenę Bąkowską i Paulinę Surdyk, pod nadzorem ks. Mariana Lewandowskiego, w okresie luty - sierpień 2000 roku. Przebieg prac konserwatorskich doprowadził do odnowienia łaskami słynącego przez wieki Obrazu. W pracy konserwatorskiej dokonano m.in. klejenia desek, wysycenia desek podobrazia w celu podniesienia wytrzymałości mechanicznej drewna. Usunięto zabezpieczenia i wcześniejsze przemalowania lica obrazu. Podklejono pęcherze i odspojenia gruntów oraz warstwy malarskiej obrazu, itd. Konserwacja i odnowa kultu stała się wotum parafii pobiedziskiej na jubileusz 2000 lecia chrześcijaństwa. Konserwacji obrazu Matki Bożej Łaskawej dokonano dzięki ofiarności parafian , rodziny licheńskiej i pielgrzymów. Znacznego wsparcia finansowego udzieliło Starostwo Poznańskie oraz Rada Miasta i Gminy w Pobiedziskach. Matka Boża w "Cudownym Obliczu" obdarowana była przez wieki licznymi wotami, a przede wszystkim srebrnymi koronami. Już wcześniej, bo przed 1774 rokiem, w okresie remontu Kościoła Objawień obraz był umieszczony w ołtarzu głównym kościoła Farnego, wraz z tablicą w języku łacińskim (tłumaczenie-późniejsze), napis:

"Miejsce tego kościoła nazywa się Objawieniem Najświętszej Maryi Panny Matki Jezusa Chrystusa, iż ktokolwiek z prawowiernych, będąc jaką tylko złożony chorobą a z nabożeństwem i z dobrą wiarą do Niej chętnie ofiaruje się a przyrzecze to miejsce nawiedzić, za pomocą Pana Boga i Tejże Matki Jego Najświętszej uzdrowion będzie".

         Święto związane z odpustem w Kościele Objawień, a także z targiem rocznym potwierdzonym w przywilejach dla Królewskiego miasta Pobiedziska, przypadało na 2 lipca, w święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.

Matko Boża Łaskawa - my grzesznicy z ufnością upadamy do Twoich stóp, błagając pokornie, uproś łaskę przebaczenia u Twego Syna. On to otworzył zdrój miłosierdzia i przez Twoje Niepokalane Serce leczy serca nasze. Na golgocie Ty Maryjo stałaś się naszą Matką, a my Twoimi dziećmi. Dziękujemy Bogu Wszechmocnemu za dzisiejszy dzień w którym, rozpoczynamy nabożeństwo przed Twym cudownym obliczem. Pragniemy umocnienia naszej wiary i ożywienia życia religijnego w naszej parafii, panuj o Maryjo w królewskim mieście Pobiedziskach. To nabożeństwo powierzamy wstawiennictwu męczenników związanych opacznościowo z naszym miastem: błogosławionemu bp Michałowi Kozalowi, wikariuszowi pobiedziskiemu w okresie rodzenia się II Rzeczypospolitej, błogosławionemu ks. Antoniemu Świadkowi, urodzonemu w Pobiedziskach, śp. ks. Kazimierzowi Schubertowi, męczennikowi z Dachau - proboszczowi pobiedziskiemu. Za zgodę na odprawianie odnowionego nabożeństwa szczególne podziękowania kierujemy za Twoim pośrednictwem na ręce księdza kanonika Ireneusza Plucińskiego. Maryjo na początku prosimy Ciebie o wytrwałość i gorliwość w naszych do Ciebie modlitwach, bo Ty jesteś z nami tu w tym miejscu od tysiąca lat, a w sposób szczególny od Twego objawienia się na drzewie głogowym.